Estanis Comella, Lleida 1985

Marrazkia erabiltzen dut medio proiektatzaile moduan, bere baitan zein espazioan presente den elementuan bilakatuz. Partitura eta oharraren artean dagoen marrazkiaren proiekzio gaitasuna interesatzen zait. Marrazkian egiten dudanean lan, bateratzeko beharretik egiten dut. Egiten dudan marrazki bakoitzean, espazio bakoitzean modu berri eta espezifiko batean artikulatu ahal izango den multzo bat konposatzea bilatzen dut. Lanean, neutraltasunaren alderdi jakin batera iristea interesatzen zait non tonalitate eta azalera ezberdinekin lan egiten dudan eta elementuak, beraien arteko zein espazioarekiko harremana konposatzeko objetuak diren. 

Nolabait, soinuaren zeozer seinalatzen duten aukerak dira, egitura, erritmo, denbora zentzuetan, elementuak espazioan desplegatzen diren moduan, arkitektura bera definitu eta presente eginez.