Murmurio zarata jarraitua eta nahaspilatsua da, igorlearen eta hartzailearen arteko espazioak desitxuratua. Espazio hori, sarritan, urrun eta gaindiezina da, murmurioa haintzat hartzeko nahita nahiezko baldintza baita. Kasu hauetan, gainera, soinu iturriak anitzak izaten dira, ahots koro batek osatua. Gerturatzen garenean, sorginkeria hautsi egiten da eta zarata hitza, kaioa, itsasoa… bilakatzen da.
Geure buruarekin ere xuxurlatzen dugu, batez ere inork entzun ezin gaituenean. Normalean, gure kontzientzia-fluxuaren tanta-jario bat iragazten den kontzentrazio egoera distraitu baten emaitza izaten da. Hemen espazioa minimoa da eta negatiboa ere dela esan daiteke. Espiral baten forma du, hiru dimentsioetan hedatzen den zirkulu hautsi bat alegia. Malguki batek bezala, nolabaiteko elastikotasunez jarduten du; ardatz berean bueltaka dabil, apur bat bustita, baina norabide desberdinetan luzatu, okertu edo tolestu daiteke.
sahasra sirasam svetam
tiene 1000 cabezas brillantes
Om.
Murmurio es un ruido continuado y confuso, desdibujado por el espacio entre el emisor y el receptor. Este espacio a menudo es distante e insalvable porque supone la condición necesaria para que el murmurio se considere tal y no otra cosa. En estos casos, además, la fuente de sonido suele ser plural, compuesta por un coro de voces. Cuando nos acercamos, el hechizo se rompe y el ruido se vuelve palabra, gaviota, mar.
También murmuramos con nosotras mismas, sobre todo cuando no hay nadie que nos pueda escuchar. Normalmente es producto de un estado de concentración distraída en el que se filtra un goteo de nuestro flujo de conciencia. Aquí el espacio es mínimo e incluso podría decirse que negativo. Tiene forma de espiral, de círculo quebrado que se despliega en las tres dimensiones. Como un muelle, opera con cierta elasticidad; da vueltas sobre un mismo eje, un poco ensimismado, pero se puede estirar, torcer o doblar en distintas direcciones.
sahasra sirasam svetam
tiene 1000 cabezas brillantes
Om.
17/05/2023
14/06/2023